زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست هر کسی نغمه خود خواند و آهسته رود صحنه پیوسته بجاست خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد... روزها از پی هم می گذرند... هر روزی که می گذرد فرصتی برای خوبتر شدن را از دست می دهیم. روزهایم را اینجا می نویسم تا یادم نرود چه فرصت هایی را از دست داده ام. یادم نرود تلاش را...کوشش را.... و رسیدن به هدف را.